Van top tot teen kreeg ik extreme jeuk, begon ik onbedaarlijk te trillen en te klappertanden en klapte ik dubbel van de buikpijn. Ik zwol helemaal op, inclusief mijn tong, en toen ik mezelf in de spiegel zag was alleen dát al reden genoeg om in de stress te schieten. De symptomen volgden elkaar in een razend tempo op en namen steeds extremere vormen aan. Mijn lijf deed mee. Kort samengevat.
Intussen heerste er ook onrust op Twitter. In mijn laatste tweets gaf ik namelijk aan dat er iets echt niet goed ging na het eten van noten. Waarna het stil bleef.
Klappertandend hing ik op het toilet terwijl ik amper nog kon nadenken. Ik belde John. Die kwam van ver, maar zijn stem horen was op dat moment al voldoende om me iets te kalmeren en me te doen beweren dat het al weer beter ging. Dus hing ik weer op... hem verdwaasd achterlatend aan de andere kant van de lijn.
Maar het ging helemaal niet beter. Ik zag mijn polsen, voeten, ogen en kin steeds meer opzetten en glanzend rood worden en kon alleen maar met grote ontzetting toekijken wat er gebeurde. Yula mauwend om mij heen drentelend.
De telefoon ging. Ik nam op. Mijn grote Twittervriend. Gealarmeerd door mijn tweets. Gierend, bibberend en met dikke tong kon ik naar mijn idee alleen nog maar onzin uitkramen. De andere kant had wel wat zinnigs te melden: overgeven en onmiddellijk de dokter bellen! Gelukkig was ik nog wel gehoorzaam ;-)
Ik moest met spoed langskomen bij de huisartsenpost. Of iemand me kon brengen. Dat kon dus niet. Had ik op dat moment besloten. Want ik kon niemand verzinnen die in de buurt was... Ik klappertandde dus maar dat het wel weer met me ging. Ze bleef aandringen dat ik langs moest komen. Ik zei dat ik het wel even aan zou zien en misschien straks zelf zou rijden. Dat moest ik dan zéker doen. Achteraf gezien eigenlijk best raar dat ze niet iemand naar míj hebben gestuurd..
Intussen op Twitter had de onrust ook extreme vormen aangenomen. Na druk overleg was besloten de politie van Utrecht en Amersfoort in te schakelen (...) De situatie werd uitgelegd ("ze heet Marielle, ze heeft noten gegeten, woont ergens midden in het land en ze heeft LinkedIn!"). De politie deed hard zijn best aan de hand van deze informatie uit te vinden wie ik was en waar ik op dat moment verbleef ;-)
Weer ging mijn telefoon. Het was inmiddels 2:00 uur geweest. Het overgeven had me iets rustiger gemaakt en ik wilde alleen nog maar slapen. Maar de stem aan de andere kant dwong me de auto in te stappen en NU naar de huisartsenspost te rijden. Iets minder gehoorzaam ben ik na nog enig getreuzel en nog steeds niet echt helder uiteindelijk toch gaan rijden. Met het bakje met boosdoeners in mijn tas en TomTom op schoot arriveerde ik om 3:00 uur precies bij het ziekenhuis.
Toen pas ergens zag ik op mijn mobiel de commotie op Twitter en meldde, op 't nippertje, mijn status. De politie hing nog aan de lijn en staakte de zoektocht. Ze zouden er een leercasus van maken: 'hoe iemand aan de hand van Twitter op te sporen' ;-)
In het ziekenhuis werd ik verwelkomd met 'Mevrouw Coenen zeker?' (het was óf mijn gezicht óf vrij rustig..) Ik kreeg pillen en de dokter mijn noten. Want ze had 'honger'. Ze was net uit bed gebeld, heel verkouden en vriendelijk. Maar ook redelijk laconiek. De symptomen waren dan ook weer in rap tempo afgenomen (overgeven was geen verkeerde actie geweest, laat dat een les zijn)
Na nog een kwartier te hebben gewacht in de nachtapotheek (een met tl-buizen verlichtte barak) was ik iets na 4:00 uur weer thuis. En al die tijd hadden twee bezorgde vrienden me telefonisch bijgestaan. Eindelijk mocht ik slapen!!
Mijn eigen huisarts was vervolgens iets minder laconiek. Een anafylactische reactie. Ik krijg een EpiPen met uitleg hoe te leven met een notenallergie en zo'n pen, een bloedonderzoek en een verwijzing voor de allergoloog.
Ik realiseer me (inmiddels) dat het slèchter af had kunnen lopen. Dus voortaan toch maar iets minder noten op mijn zang.
Nutty blessings, Marielle
Hahaha, ik móet nog echt even iets toevoegen aan dit verhaal!
Vandaag kreeg ik namelijk via Twitter een héél grappige biecht van @achterstevoren, de heldin die de politie belde:
@broodkruimels:
hahaha sorry ik moet lachen als ik aan die nacht denk, want moet iets opbiechten, het was al laat en ik had een feestje gehad
als je 0900 belt krijg je eerst de eigen regio politie, ik was zo gefocust op het scherm dat ik eerst heel debiel mijzelf
voorstelde als achterstevoren die meldde dat broodkruimels niet lekker was geworden. Waarop de centrale vroeg of ik wel helemaal lekker was!!!
Jemig, dat is wel even schrikken. Het lijkt me heel raar om opeens zo heftig te reageren op noten (die heb je vast wel eens eerder gegeten?)
BeantwoordenVerwijderenBlij dat er zoveel mensen met je meeleefden en dat het goed is afgelopen.
Wordt er door de allergoloog nog verder onderzoek gedaan welke noot nou precies de boosdoener is?
x Jannet
(zo, ik ben even heel snel met mn reactie) ;-)
BeantwoordenVerwijderendie zelfde soort noten had ik de week ervoor nog gegeten! maar dan van een notenboer. er was toen niets aan de hand. ik leef zo'n beetje van noten. heel vreemd dit dus. ook hoe het nu verder moet. de allergoloog gaat inderdaad uitzoeken om welke noot/stof het nu precies gaat. ik moet ook zowel die noten van de plus als die van de notenboer meenemen.
ik moet wel eerlijk zeggen dat ik altijd al licht allergisch ben geweest voor o.a. noten hoor. maar dat bleef dan bij lichte jeuk om mijn mond en een kriebel in de keel. het heeft me dus nooit weerhouden om noten te eten. nu is het me dus ten strengste verboden. en ik kijk ook wel uit natuurlijk! (al realiseerde ik me gisteren pas na een tweede boterham dat ik er vrolijk pindakaas op had gesmeerd!.. niks aan de hand.. pinda's zaten trouwens ook niet in de mix) ;-)
Toen ik het blogje las, dacht ik ook meteen: allergische reactie! Jah, het overgeven was dus geen slecht ide.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk vinden ze welke stof het is waar je allergisch aan bent, want zo kan dat natuurlijk niet. Eet je noten en krijg je dat! Terwijl noten toch gezond en vooral lekker horen te zijn.
jeetje wat een verhaal zeg, get well soon zou ik zeggen
BeantwoordenVerwijderengroeten,
Dune101
Heeej moet ik alles weer hier vandaan halen...:O Wat heftig!! hunk?? Dan woon je ineens toch niet zo handig daar in je bedstee op het land..Was er verder niemand thuis?
BeantwoordenVerwijderenGa maar gauw terug verhuizen naar de stad ;)
Dat je de politie gealarmeerd krijgt zeg, hoe vinden ze jou met linked-in dan? haha. Een heel dorp gek maken is er niets bij.:P Maar hoop vooral dat het nu over is. Dacht juist dat vooral pinda's gevaarlijk waren een enzym daarin, maar lees juist niet. Wat the f* zat daarin joh?
Nog ter info hier, ik ben ziek (geweest) en nu een beetje bij de levenden weer aan het internetten.En zie jouw enorm oude bericht!
Nou nou, gauw bellen maar. Morgen ben ik thuis (ziek namelijk)..en S ook. (39 koorts vandaag, zielig)
tot dan!!
F
hihihi, Marielle in een notendop ;P
BeantwoordenVerwijderenF
@floortje: nou! nu is mn voicemail-teaser geen teaser meer! ;-)
BeantwoordenVerwijderenhahaha, marielle in een notendop! ik had 'm 'nog niet gezien' :D
geeft toch een heel andere dimentie nu
heel veel beterschap, maar dit lees je waarschijnlijk pas als ik je al lang gesproken heb en jij en s weer gewoon een normale temperatuur hebben :)
hihi, neen nog niet gelukt te bellen. Of heb je het vanavond geprobeerd, dan was ik even weg. (nog niet gekeken ehm..)
BeantwoordenVerwijderenDimentie? dementie of dimensie?
heej je vogeltje laat af en toe zeer angstaanjagende kettingzaaggeluiden horen... dat is niet leuk!! Ik ben daar veel te gevogelig voor!!
OH wat een verhaal zeg, en gelukkig met een goede afloop, tjemig.
BeantwoordenVerwijderenEn dat verhaal van die o900 lijn dan, oh ik zie dat al helemaal voor kruimelpad haha.
Ik ben zo blij dat het goed is afgelopen.
Liefs, Gadesha
dimentie.. schreef IK dat?? ;-)
BeantwoordenVerwijderenda's best een mooi woord voor een delirium bij demente mensen
dimensie bedoelde ik dus inderdaad (lekker scherp weer) :)
jeetje wat een verhaal joh! Ik wist niet dat dat ineens op kon komen zetten?? Een klein meisje die bij mij op de dansschool zit heeft ook een allergie voor noten alleen bij haar is het dus wel zo erg dat als ze maar een klein kruimeltje binnenkrijgt er aan kan overlijden en heeft dus altijd een nood-spuit bij zich.
BeantwoordenVerwijderenBen blij dat het goed is afgelopen!
bb
brenya
Wat een verhaal zeg!!!! ik heb trouwens wel erg gelachen om je naschrift.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Madelon