een dag na de zonsverduistering

Afgelopen vrijdag (15 januari 2010) was er een zonsverduistering (de maan staat dan tussen de aarde en de zon in). Het was er één uit de sarosserie 12 Noord.

Iedere zonsverduistering behoort tot een sarosserie. Zo'n sarosserie kent een begin en een einde en duurt ongeveer 1000 jaar. Redelijk complexe materie. Bernadette Brady gaf aan iedere sarosserie een eigen astrologische betekenis. 12 Noord kreeg de volgende betekenis mee:

"Plotselinge kansen in je leven die om een grotere verantwoordelijkheid vragen. Deze verplichtingen kunnen in eerste instantie lastig zijn, maar uiteindelijk is het goed voor de harmonie of je gevoel van eigenwaarde".

Maar bijna altijd ervaren mensen tijdens een zonsverduistering (tijdelijk) het gevoel geen zicht meer te hebben op de toekomst (bij een maansverduistering wordt het verleden even een blinde vlek). Zonsverduisteringen zorgen ook voor tumult en crisisachtige omstandigheden. En aardbevingen en vloedgolven komen ook vaker voor rond zonsverduisteringen...

Mijn dag begon slecht: een dramatische wending op een forum dat me na aan het hart gaat, een heftige ruzie met iemand die me lief is, de gemeente die belde omdat ze hadden ontdekt dat ik niet meer op het adres woon waar ik nog sta ingeschreven, en mijn parkeervergunning die ik (als gevolg van) in moest leveren. Die laatste had ik net weer voor een heel jaar betaald en misschien zie ik er geen cent van terug. Mijn eigen schuld.

Maar toen ik aan het einde van de middag thuis kwam (ok, relatief begrip voor de scherpe lezer) vond ik een korte, leuke, maar ook heel spannende e-mail in mijn mailbox. En die zou wel eens tot de thematiek van Sarosserie 12 Noord kunnen behoren ;-) Na het weekend weet ik meer.

Sunny blessings, Marielle

PS: Mercurius loopt ook nog eens stationair en staat dus met zijn hakken in het kosmische zand. Vanaf vandaag gaat Mercurius weer recht lopen. Althans, dat hópen we natuurlijk ;-)