Timeless blessings, Marielle
maandag 24 mei 2010
levensloop
Aan een picknicktafel te midden van een zo goed als verlaten stukje overweldigende natuur had ik het met drie vriendinnen over grote en minder grote levenskwesties. De tijd vloog voorbij. En daar ergens middenin schoof zij voorbij. Heel langzaam. Het deed iets met me, maar wat precies weet ik niet. Het was zo krachtig en tegelijkertijd zo nietig. Zo tijdloos en tegelijkertijd zo vergankelijk. Zo ver weg en tegelijkertijd zo dichtbij. Zo onbeduidend en tegelijkertijd zo veelbetekenend. Het was zó mooi. Ik wilde het vereeuwigen, maar ik was te laat, hoe langzaam het ook ging. Alsof alleen míjn tijd even stil had gestaan. De avond ging door. Maar ze kwam terug. Deze keer was ik niet te laat. Maar de exacte symboliek heb ik niet kunnen vatten.
Labels:
dagboek,
foto's,
ontmoetingen,
symboliek,
vrienden
zaterdag 22 mei 2010
vet- en lichtbollen
Op 'onze' aarde heb je plekken waar het energieveld heel erg hoog is. Het schijnt dat ik momenteel op zo'n plek woon. Ik moet ook eerlijk zeggen: er hàngt hier iets.. Echt apodictisch (zó’n mooi woord) voelbaar. Het is ook niet zo gek als je bedenkt dat ik zo goed als naast het Engebergje (Enghenbergje) woon, een grafheuvel die is overgebleven uit de late steentijd (2500-2000 voor Christus). Over deze grafheuvel bestaan vele volkssagen. Ik heb ze nog niet kunnen achterhalen. Wel weet ik dat deze grafheuvel tot één van de krachtplaatsen van Nederland behoort.
Terug naar nu: de kraai landde vandaag weer even op mijn balkon (ik heb nieuwe bollen gekocht). Zo snel, dat het me alleen lukte dit beeld op mijn netvlies vast te leggen. Ik vind het zó bijzonder: zo’n grote vogel, zó dichtbij. Met mijn camera (mobiel) in de aanslag ging ik wat alerter in de zon zitten. En zowaar.. het lukte me alsnog. In de verte en in vogelvlucht weliswaar. Maar toch.
Op mijn tweede foto verscheen echter tot mijn grote verbazing iets heel anders. Lichtbollen. Orbs lees ik net. Nu mag jij het zeggen: gewoon iets technisch of bestaat het gezelschap waarin ik me bevind uit meer dan alleen de vogels en Yula?
Luminous blessings, Marielle
donderdag 20 mei 2010
een pittig geschenkje uit de hemel
Volgens mij heb ik een kadootje gekregen. Of een aanmoediging. Het lag een paar dagen geleden zomaar ineens op de rand van mijn balkon. En het kan eigenlijk bijna niet anders dan dat het daar door een vogel is neergelegd: een halve maar nog steeds behoorlijk grote pit. Een koolmeesje zou zich er een breuk aan getild moeten hebben, maar dan is het is vast óf van de Vlaamse gaai, óf van de twee enorme en gìtzwarte kraaien die hier in de hoge boom een nest hebben (en waarvan er laatst één, luid krassend, de gaai van mijn balkon wegjaagde, wat echt heel ontzagwekkend was om van zo dichtbij te zien en te horen). En daar houdt mijn 'rationele fantasie' helaas op: ik kan niets of niemand anders bedenken. Maar ik vind het zo ook al een heel mooi verhaal. En de pit wordt met de dag roder aan de bolle kant. Dat laatste heeft vast een biologische verklaring. Maar ik vind het hele gebeuren al met al zó bijzonder, dat ik de pit inmiddels dankbaar op mijn altaartje heb gelegd ;-) En morgen zal ik de inmiddels lege pindazakjes vervangen.
Feathered blessings, Marielle
Feathered blessings, Marielle
dinsdag 18 mei 2010
de intentiewaarde
Dat terugkomen binnen drie weken ging niet helemaal goed. Ik dool een beetje. Ik geniet in mn nieuwe huisje, maar ben ook onrustig bij het idee dat ik elk moment kan horen dat ze het af gaan breken. En dat is niet het enige waar ik onrustig van ben. Dus hup, al mn zwakke plekken op tilt en vooral mijn huid: die ademt mijn verleden weer uit. Maar... naast medicatie, die ik met gemengde gevoelens 'moet' gebruiken, doe ik momenteel vooral een groot beroep op mezèlf. Leed ik de afgelopen tijd al aan het nutteloosheidssyndroom, dan zou dat nu afgelopen moeten zijn: ik mag een interne grote schoonmaak houden en mezelf genezen! :)
Psychologen, spirituele aanhangers, kwantumfysici, genezers (reguliere en alternatieve), ja zelfs de 'commerciëlen' (...) hebben eigenlijk allemaal hetzelfde ontdekt. En ik ben een dankbaar deelgenoot van deze ontdekking :) De ontdekking van de waarde van intentie.
Ik ben me steeds meer bewust van de kracht van mijn eigen intentie. Omdat ik me steeds meer bewust ben van de manier waarop ik in het leven sta, naar mezelf kijk en vooral waarom ik datgene wat er gebeurt ervaar zoals ik het ervaar. En dus vooral: wat ik afroep over mezelf. Ervaringen uit het verleden drukken een stempel op nieuwe gebeurtenissen. Sterker nog: het vormt ze en maakt ze zoals ik denk dat ze zijn. Omdat ik het me op die manier herinner.
Op het gebied van wonen bijvoorbeeld sta ik ongelooflijk onbevangen en vrij van angst in het leven: tot nu toe is het altijd goed gegaan. Deze positieve herinnering en energie zit in mijn lichaam opgeslagen. Daar heb ik iedere nieuwe woonsituatie steeds weer mee gevoed (mee kúnnen voeden) en alleen daarop slaat het ook keer op keer aan. Zo ben ik dus als het ware geprogrammeerd. En dus gaat het zo. Want ik zie niet wat ik niet ken. Ik ervaar niet wat ik niet ken. Ik zie alleen maar positiviteit. En een prachtig nieuw huisje in het verschiet (visualisatie is een groot goed). Het is de kracht van mijn intentie geworden.
Maar ik heb ook oud zeer (en wie niet). Oud zeer vormt denk ik bij veel mensen een terugkerend thema. Er is een angst opgebouwd. Omdat je eerste ervaring(en) niet goed waren. Wanneer er zich een situatie voordoet die maar enigszins een soortgelijke negatieve uitwerking zou kúnnen hebben, wordt de oud-zeer-ervaring wakker en fluistert: "dat gaat tóch fout". En vervolgens kan het ook niet anders dan aanslaan op- en gevoed worden met nou precies datgene wat je niet wilt en waar je bang voor bent. "Zie nou wel". En je bent de instandhouder van je eigen angst. Van je eigen beperking. Want iets in je is er (onbewust) aan verslaafd geraakt.
De kracht van je gedachte. De kracht van je intentie. Positieve ervaringen brengen positieve gedachtes, maar je kunt het ook doorbreken en omdraaien: positieve gedachtes brengen positieve ervaringen! Kijk naar waar het wél goed gaat, wees er dankbaar voor, wees je bewust van waar het níet goed gaat en van de negatieve gedachtes die hierdoor (als een soort mantra's) zijn ontstaan, doorbréék die cirkel en overwin je negatieve overtuiging. Maak er positieve mantra's van. Voed je zelf er mee. Dag in, dag uit. Leef het. Weet het. Vertrouw het.
Je nieuwe en positieve intenties zullen uitkomen.
So mote it be, Marielle
Psychologen, spirituele aanhangers, kwantumfysici, genezers (reguliere en alternatieve), ja zelfs de 'commerciëlen' (...) hebben eigenlijk allemaal hetzelfde ontdekt. En ik ben een dankbaar deelgenoot van deze ontdekking :) De ontdekking van de waarde van intentie.
Ik ben me steeds meer bewust van de kracht van mijn eigen intentie. Omdat ik me steeds meer bewust ben van de manier waarop ik in het leven sta, naar mezelf kijk en vooral waarom ik datgene wat er gebeurt ervaar zoals ik het ervaar. En dus vooral: wat ik afroep over mezelf. Ervaringen uit het verleden drukken een stempel op nieuwe gebeurtenissen. Sterker nog: het vormt ze en maakt ze zoals ik denk dat ze zijn. Omdat ik het me op die manier herinner.
Op het gebied van wonen bijvoorbeeld sta ik ongelooflijk onbevangen en vrij van angst in het leven: tot nu toe is het altijd goed gegaan. Deze positieve herinnering en energie zit in mijn lichaam opgeslagen. Daar heb ik iedere nieuwe woonsituatie steeds weer mee gevoed (mee kúnnen voeden) en alleen daarop slaat het ook keer op keer aan. Zo ben ik dus als het ware geprogrammeerd. En dus gaat het zo. Want ik zie niet wat ik niet ken. Ik ervaar niet wat ik niet ken. Ik zie alleen maar positiviteit. En een prachtig nieuw huisje in het verschiet (visualisatie is een groot goed). Het is de kracht van mijn intentie geworden.
Maar ik heb ook oud zeer (en wie niet). Oud zeer vormt denk ik bij veel mensen een terugkerend thema. Er is een angst opgebouwd. Omdat je eerste ervaring(en) niet goed waren. Wanneer er zich een situatie voordoet die maar enigszins een soortgelijke negatieve uitwerking zou kúnnen hebben, wordt de oud-zeer-ervaring wakker en fluistert: "dat gaat tóch fout". En vervolgens kan het ook niet anders dan aanslaan op- en gevoed worden met nou precies datgene wat je niet wilt en waar je bang voor bent. "Zie nou wel". En je bent de instandhouder van je eigen angst. Van je eigen beperking. Want iets in je is er (onbewust) aan verslaafd geraakt.
De kracht van je gedachte. De kracht van je intentie. Positieve ervaringen brengen positieve gedachtes, maar je kunt het ook doorbreken en omdraaien: positieve gedachtes brengen positieve ervaringen! Kijk naar waar het wél goed gaat, wees er dankbaar voor, wees je bewust van waar het níet goed gaat en van de negatieve gedachtes die hierdoor (als een soort mantra's) zijn ontstaan, doorbréék die cirkel en overwin je negatieve overtuiging. Maak er positieve mantra's van. Voed je zelf er mee. Dag in, dag uit. Leef het. Weet het. Vertrouw het.
Je nieuwe en positieve intenties zullen uitkomen.
So mote it be, Marielle
Abonneren op:
Posts (Atom)