fantasieën, verwachtingen en positief denken

Verwachtingen zijn vaak een grote valkuil. Want als een verwachting niet uitkomt ben je teleurgesteld. In jezelf, in een ander of in een situatie. Vaak ten onrechte. Na vele malen in deze kuil gevallen te zijn probeer ik die verwachtingen tegenwoordig dan ook zoveel mogelijk te vermijden. Maar dat valt vies tegen. Ze liggen overal op de loer en sluipen er toch vaak als klein ongedierte in.

Nu ben ik erg van het positief denken. Ik geloof in datgene wat ik heel graag wil. En ik geloof ook in de kracht daarvan. Maar op een dag werd ik toch weer keihard met mijn neus op een realiteit gedrukt waarbij ik ineens dacht: Wat is eigenlijk het verschil tussen verwachtingen en positief denken?...

Want ik had er niet alleen op gehoopt, ik wìst gewoon dat het ging gebeuren. Het voelde positief tot in mn tenen. Maar toen de langverwachte mail binnenkwam spatte dit weten als een zeepbel uit elkaar. Ineens bleek mijn werkelijkheid een illusie.

Ik vond kort daarna een artikel van Frank Ruiters, waarvan hieronder een gedeelte:

"Of het nou gaat over het aangaan van een (nieuwe) relatie of zoeken op de arbeidsmarkt, het hebben van positieve verwachtingen geeft meestal succes. Fantasieën komen echter zelden uit. Dat blijkt uit een Amerikaans onderzoek.

(..)
Hoe valt dit verschil te verklaren? Positieve verwachtingen brengen met zich mee dat men realistischer en praktischer gaat denken. Verwachtingen zijn meestal gebaseerd op eerdere succesvolle ervaringen. Fantasieën echter zijn vaak niet op eerdere ervaringen gestoeld en zorgen ervoor dat mensen niet handelen of over obstakels op de weg naar succes nadenken.

We kunnen ons dus het beste niet teveel laten overhalen tot eindeloos positief denken, zonder ook de mogelijke obstakels in te calculeren. Nadenken over positieve verlangens is oké, zolang men zich realiseert dat er een lange weg nodig kan zijn om een en ander te bereiken."

Ik heb gehandeld en niet alleen gefantaseerd en ik baseerde mijn vertrouwen op eerdere succesvolle ervaringen. Daarnaast was er nog eens de intense motivatie en het weten dat hiermee alles op zijn plek zou vallen. In mijn ogen was het niet voor niets op mijn pad gekomen. Maar twee dingen was ik in dit verhaal vergeten: Het incalculeren van de mogelijke obstakels en... dat er een lange weg nodig kan zijn om één en ander te realiseren.

Waarom de weg dan nu iets langer is, is me nog niet helemaal duidelijk, maar mijn nieuwe positieve verwachting is: het kan nog steeds. Obstakel: misschien dus niet nu. Dan is het vast de bedoeling dat ik eerst nog andere dingen op die weg tegenkom. Als alles 100% zeker is zal ik daar eens een (gouden) ei over leggen... :)

En het was dus eigenlijk ook gelijk een antwoord op mijn vraag wat nu het verschil is tussen 'verwachtingen' en 'positief denken': Je kunt "gewoon" verwachtingen hebben en "positieve verwachtingen". Die laatste zijn, mits je dus niet vergeet het 'hele stappenplan' te volgen, actief, bewust en doelgericht. En dat zijn denk ik precies de drie sleutelwoorden waarmee je teleurstellingen kunt voorkomen.

De enige vraag die ik hier dan nog aan overhoud is: tot welke intensiteit werkt de kracht van positief denken en vanaf waar hakt de realistische kijk er in?

Dit heb ik al geschreven in 2007, op mijn andere (oude) weblog. Ik vond het tijdloos en nog steeds heel 'Marielle'. Daarom heb ik het ook hier op mijn kruimelpad geplaatst en valt het onder de categorie 'uit het stof' :)