Alles moet nog een beetje (opnieuw) vorm krijgen. En met alles bedoel ik mijn weblog en mijn leven (dat is wel zo'n beetje alles toch?) ;-) Ik ben nog niet helemaal uit over de exacte invulling ervan. Maar dat ik op een keerpunt in mijn leven sta is zo helder als de sterrenhemel bij -10. En ik krijg er enorm veel vlinders van.
Een jaar geleden was mijn leven compleet anders. Alles wat er in het afgelopen jaar gebeurd is had ik niet kunnen vermoeden. En niet willen weten ook, want dan was ik denk ik voortijdig ingestort. Nu heb ik het toch maar mooi gefikst. Afstand van alles moeten doen en loslaten was onvermijdelijk en zéker niet altijd mijn eigen keuze. Ik heb het dan ook als vreselijk ervaren. Maar vooral was het zó nodig! Achteraf gezien dan (natuurlijk, zoals zo vaak). En nu zit ik in de aanloop van een nieuwe kwantumsprong.
Toch zit er duidelijk nog iets tussen en in mijn oren.. Onrust. Ruis. Oude patronen. Mijn roeping en de natuur (synoniem in mijn geval?) lonken. Overduidelijk. Maar ik versta ze alleen nog niet zo goed. Ik heb de immense stilte van mijn kern nog niet bereikt.
Maar sinds vanochtend weet ik wel wat me te doen staat. En het is zó simpel (wat is schrijven toch heerlijk (&) makkelijk) ;-) Het enige wat ik hoef te doen is datgene wat mij energie geeft verwelkomen in mijn leven en omarmen. Hoe klein het ook is. De Kosmos begrijpt wat ik wil en alles zal als vanzelf gaan stromen. En uiteindelijk zal ook ík begrijpen wat ik wil en zal mijn roeping zich als een kruimelspoor voor mij openbaren.
En dat kleine begin is er eigenlijk al. Ik heb bijzonder(e) inspirerende mensen leren kennen. Ik geniet van mijn 'stal' in de prachtige landelijke en rustige omgeving. En van de opleidingen Astrologie en Spirituele Ontwikkeling. Ik ben met een nieuw weblog begonnen. In februari ga ik collecteren voor Amnesty International. Ik ben gevraagd om (na 11 jaar) op mijn hoorn mee te spelen met het Nieuwjaarsconcert (en ik heb ja gezegd). Mijn wedergeboortebeer is in de maak :) En ik heb de Cirkelvraag eindelijk de lucht in gegooid...
Durven vertrouwen. En luisteren naar je gevoel. Je bent nooit te oud om opnieuw te beginnen. En op de plaats rust is soms de belangrijkste stap die je op dat moment kunt zetten.
Tja, je moet maar weten dat ook de Kosmos voor de gek te houden is...
Bright & shaping blessings, Marielle
maandag 23 november 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je wilt bijdragen aan mijn weblog :)
Je kunt altijd reageren met Naam/URL (url kun je leeglaten)
Op de hoogte blijven van reacties na jou? klik op 'Aanmelden via e-mail'
Een fijne dag/nacht verder! Marielle