maandag 7 juni 2010

de taal van je lichaam

De taal die je het meest eigen zou moeten zijn, maar soms zo moeilijk te verstaan is, of 'gewoon' genegeerd wordt. Om verschillende redenen...

Afgelopen twee maanden: ik had keelpijn die maar niet over ging. Die keelpijn had ik al sinds eind maart, vlak voor mijn verhuizing. Het was een virus (en dus geen ontsteking) en moest overgaan met rust.. Dat met die rust wilde tijdens en na mijn verhuizing niet zo héél goed lukken, dus de keelpijn bleef. Ruim een maand geleden ben ik daarom maar voor het eerst in mn leven begonnen aan anti-hooikoorts-pilletjes (Aerius) die ik na mijn laatste ziekenhuisbezoek mee had gekregen, want wie weet was mn lichaam wel gewoon aan het knokken tegen de hooikoorts en had het geen tijd en energie over om mn keelpijn te genezen (dat vond ik eigenlijk best heel mooi gevonden van mezelf) ;-). Direct daarna kreeg ik rare uitslag op mn lichaam die zich in een enorm tempo uitbreidde: rode niet-jeukende vlekjes, alsof ik de mazelen had. Dus ik stopte, ook op aanraden van de huisarts, met de pilletjes. Maar de hoeveelheid vlekjes bleef ook daarna alleen maar toenemen. Ik heb vervolgens maar gewacht tot mijn UMC-bezoek een week later (nog vanwege de notenallergie) en daar heb ik de vlekjes aan de huidarts/allergoloog laten zien - het bleek tot mijn grote verbijstering volgens haar eczeem. Een oude bekende. Die ik niet had herkend. Ik kreeg hormoonzalf mee, waarmee ik me twee keer per dag in moest smeren en waar ik niet blij mee was (maar waarmee ik op mn 18de binnen een week van mn eczeem af was, dus 'dan maar..') Ook werd er die dag bloed afgenomen om te kijken in hoeverre het eczeem in mn bloed aanwezig was en er werd een afspraak gemaakt bij het eczeemspreekuur, waar ik ook een maatschappelijk werkster toegewezen zou krijgen (niet alleen om mij te vertellen dat ik er ook met eczeem wezen mag, maar ook voor praktische tips hoe om te gaan met onrustige tijden) De allergie-krasjes-test waar ik eigenlijk voor kwam en het maken van een afspraak voor de provocatietesten werd uitgesteld vanwege mijn onrustige huid... Wel mocht ik weer beginnen met Aerius.

Ik heb mezelf drie weken lang twee maal daags ingesmeerd met hormoonzalf: de vlekjes bleven zich uitbreiden. Het kwam als oud psychisch zeer uit mijn huid kruipen en ik raakte in een soort blinde paniek. Maar ik moest en zou dit angstige gevoel en de herinnering aan wat eczeem met je doet gaan oplossen met positieve gedachtes en liefdevolle meditaties (daarover had ik het voornamelijk in mn blog ‘intentiewaarde’). Toch bleef er ergens iets knagen: er klopte iets niet.. Maar angst had helaas tòch nog de overhand en overschreeuwde, samen met de vlekjes en de oorsuizingen en duizelingen die zich ook hadden toegevoegd aan de algehele malaise, mijn intuïtie en gezonde verstand.

Totdat mijn keelpijn, die al die tijd was blijven sluimeren, weer enorm op kwam zetten. Toen pas werd ik wakker van mijn inwendige alarmbellen: die rode vlekjes hadden iets met mijn keelpijn te maken! Al vond ik het een vreemde combinatie, ik wist het ineens zo goed als zeker. Een paar dagen later kon ik bij de huisarts terecht. Ik vertelde hem van mijn UMC-bezoek, de diagnose, de hormoonzalf en mijn keelpijn en liet hem vervolgens mijn roodgevlekte lichaam zien. "Och meisje.. daar valt toch niet tegenop te smeren en zeker niet met hormoonzalf.. dit is helemaal geen eczeem?!". In mijn keel bleek een flinke keelontsteking te broeden... de virale infectie van maart was overgegaan in een bacteriële, en vanwege verwaarlozing was heel mijn lichaam hier slachtoffer van geworden.

Voor het eerst in mijn leven was ik blij met een antibioticakuur (deze keer was 'ie heftig: 4 maal daags een penicilline caspule) en alle bijkomende bijverschijnselen. Binnen drie dagen was ik van alle vlekjes (en de keelpijn uiteraard) af. De uitslag van mijn bloedtest was inmiddels ook bekend en ik werd gebeld door het UMC: het eczeem in mijn bloed was relatief laag. Goh.. Toen ik vertelde dat ik zelf al had geconstateerd dat het geen eczeem was en ik inmiddels aan de antibiotica zat, zei ze, werkelijk waar (!) "Ja toen je weg was vroeg ik me al af of ik je niet te snel naar huis had gestuurd met de diagnose 'eczeem', omdat het toch ook wel een bacteriële of virale infectie* had kunnen zijn. Ik had je er nog over willen spreken. Mijn excuses dat ik dat vergeten ben" (...) (* ze had er een duurder woord voor, maar dat weet ik niet meer, het rijmt op eczeem iig) ;-)

Waarom dit lange verhaal over mijn kwaaltjes? Omdat er een moraal in zit ;-)  Luister naar je gevoel, je intuïtie en je eigen lichaam! Al klinkt dat stemmetje nòg zo ver weg. En zelfs als een arts je iets voorschrijft, neem het niet klakkeloos aan. Je weet echt zó veel meer dan je zelf soms vermoedt..

Healthy blessings, Marielle

11 opmerkingen:

  1. Ontzettend verschrikkelijk mee eens!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Luisteren naar je lichaam is zo belangrijk, maar ook heel moeilijk, want we hebben zo de neiging om maar door te hollen en daarmee onszelf te verwaarlozen. Dan is het toch wel fijn dat je lichaam op een bepaals moment aan de rem trekt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jemig wat een ellendige tijd heb je gehad, 2 maanden keelpijn...
    Inderdaad weet ons lichaam zelf vaak wel of een diagnose klopt alleen heb je niet altijd de kennis in huis om er ook een oplossing voor te vinden.
    Fijn dat je je beter voelt! x

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou geweldig dat het geen exceem is. Ik herinner me nog goed mijn gevoel toen je zei dat je opzoek was naar alternatieve middelen. Ik voelde je weerzin tegen die hormoonzalf zo goed aan. Dat je toch zo gelijk had lijkt echt ongelovelijk maar is toch helemaal waar. Alleen jammer dat het toch nog zo lang geduurd heeft.

    Liefs, Haagje

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heb aandachtig je verhaal zitten lezen mede omdat mijn zoon dit ook heeft gehad. Maar daar werd wel gezegd een soort eczeem en heeft 2 verschillende kuren gehad omdat ze niet konden vertellen of het een virale of bacteriele infectie was. Ook antibiotica gehad maar helemaal weg is het nog niet. Heel vervelend voor een jongen van 14 die graag zou willen zwemmen maar zich schaamt voor zijn vrienden. Toch fijn dat het bij jou wel is weggetrokken goed van je dat je je innerlijke stem niet hebt genegeerd!!!!
    Groetjes Madelon

    BeantwoordenVerwijderen
  6. bedankt voor jullie reacties :)

    @madelon: het kan zich ook heel goed uiten in eczeem hoor. eczeem is tenslotte ook een ontsteking van de huid.. en een ontsteking kan weer door een virale of bacteriële infectie ontstaan.

    echt naar om te horen dat je zoon er nog steeds last van heeft. ik weet wat voor een impact het heeft. vooral op die leeftijd.

    ik kreeg deze keer broxil (antibiotica)

    vroeger heb ik echt alles geprobeerd tegen eczeem: wat mij overigens goed hielp was de crème bioforce van dr vogel. wel heel vet, maar als ik heftige ontstekingen had, was ik dáár wel snel van af. en op mn 18de éénmalig een week lang smeren met hormoonzalf zorgde dat ik daarna voorgoed van mn eczeem af was... tot die tijd heeft mijn moeder me van alles wat maar hormonen bevatte afgehouden en doorliep ik het hele alternatieve circuit, omdat ik op heel jonge leeftijd erg nare bijwerkingen van de hormonen had gekregen.
    ik ben ook wel gaan geloven in de alternatieve methode omdat je van binnenuit werkt, maar toch geloof ik wel dat hormoonzalf (mits je het een korte periode gebruikt!) de beste methode is voor een snel doeltreffend resultaat.. om in ieder geval aan de buitenkant 'schoon' te zijn. vervolgens moet je wel altijd blijven werken aan / nadenken over de binnenkant. eczeem is er niet voor niets...

    tja, en brandnetelthee zul je 'm al wel voorschotelen ;-)

    sterkte er mee iig!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Jeetje wat heb jij daar lang mee gelopen zeg! Pijnlijk en dodelijk vermoeiend. Fijn dat je uiteindelijk de jusite diagnose kon stellen! En met je moraal kan ik het alleen maar heel erg eens zijn. Groet Roelien

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Onze samenleving eist een beetje dat wij onszelf voorbij holen en verwaarlozen. Als tegenprestatie krijgen we al die luxe waar we maar al te graag in baden. En hebben dan als resultaat al die assertieve mensen.

    Met jouw moraal van het verhaal kan ik heel goed akkoord gaan. Het is ook gewoon zo. Op een dag moet je gewoon naar je lichaam gaan luisteren. Het is toch veel belangrijker om een gezond lichaam te hebben dan om al je tijd in al die dingen te steken waar je niet van kan genieten zonder gezond lijf :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. 'ik ben mooi',heb ik lang geleden al van je moeten horen,...jammer dat je die lijn niet door hebt gezet.....want je bent het!sorry voor de reactie,maar probeer je onzekerheid te ontnemen op de digitale weg....jammer!je bent mooi en eerlijk...nu de vruchten plukken!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je hebt gelijk.Ik zal niet meer reageren.Wens je veel goeds!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. he lieve marielle, zo kom ik je weer tegen op de digitale snelweg. en lee sik gelijk hoe het met je gaat ;-). gelukkig maar dat het weer wat beter gaat.
    mail me even op harold@andersisanders.nl. ik wil je graag wat voorstellen. en natuurlijk met je bijpraten :-).

    liefs,

    harold

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je wilt bijdragen aan mijn weblog :)
Je kunt altijd reageren met Naam/URL (url kun je leeglaten)

Op de hoogte blijven van reacties na jou? klik op 'Aanmelden via e-mail'

Een fijne dag/nacht verder! Marielle