de intentiewaarde

Dat terugkomen binnen drie weken ging niet helemaal goed. Ik dool een beetje. Ik geniet in mn nieuwe huisje, maar ben ook onrustig bij het idee dat ik elk moment kan horen dat ze het af gaan breken. En dat is niet het enige waar ik onrustig van ben. Dus hup, al mn zwakke plekken op tilt en vooral mijn huid: die ademt mijn verleden weer uit. Maar... naast medicatie, die ik met gemengde gevoelens 'moet' gebruiken, doe ik momenteel vooral een groot beroep op mezèlf. Leed ik de afgelopen tijd al aan het nutteloosheidssyndroom, dan zou dat nu afgelopen moeten zijn: ik mag een interne grote schoonmaak houden en mezelf genezen! :)

Psychologen, spirituele aanhangers, kwantumfysici, genezers (reguliere en alternatieve), ja zelfs de 'commerciëlen' (...) hebben eigenlijk allemaal hetzelfde ontdekt. En ik ben een dankbaar deelgenoot van deze ontdekking :) De ontdekking van de waarde van intentie.

Ik ben me steeds meer bewust van de kracht van mijn eigen intentie. Omdat ik me steeds meer bewust ben van de manier waarop ik in het leven sta, naar mezelf kijk en vooral waarom ik datgene wat er gebeurt ervaar zoals ik het ervaar. En dus vooral: wat ik afroep over mezelf. Ervaringen uit het verleden drukken een stempel op nieuwe gebeurtenissen. Sterker nog: het vormt ze en maakt ze zoals ik denk dat ze zijn. Omdat ik het me op die manier herinner.

Op het gebied van wonen bijvoorbeeld sta ik ongelooflijk onbevangen en vrij van angst in het leven: tot nu toe is het altijd goed gegaan. Deze positieve herinnering en energie zit in mijn lichaam opgeslagen. Daar heb ik iedere nieuwe woonsituatie steeds weer mee gevoed (mee kúnnen voeden) en alleen daarop slaat het ook keer op keer aan. Zo ben ik dus als het ware geprogrammeerd. En dus gaat het zo. Want ik zie niet wat ik niet ken. Ik ervaar niet wat ik niet ken. Ik zie alleen maar positiviteit. En een prachtig nieuw huisje in het verschiet (visualisatie is een groot goed). Het is de kracht van mijn intentie geworden.

Maar ik heb ook oud zeer (en wie niet). Oud zeer vormt denk ik bij veel mensen een terugkerend thema. Er is een angst opgebouwd. Omdat je eerste ervaring(en) niet goed waren. Wanneer er zich een situatie voordoet die maar enigszins een soortgelijke negatieve uitwerking zou kúnnen hebben, wordt de oud-zeer-ervaring wakker en fluistert: "dat gaat tóch fout". En vervolgens kan het ook niet anders dan aanslaan op- en gevoed worden met nou precies datgene wat je niet wilt en waar je bang voor bent. "Zie nou wel". En je bent de instandhouder van je eigen angst. Van je eigen beperking. Want iets in je is er (onbewust) aan verslaafd geraakt.

De kracht van je gedachte. De kracht van je intentie. Positieve ervaringen brengen positieve gedachtes, maar je kunt het ook doorbreken en omdraaien: positieve gedachtes brengen positieve ervaringen! Kijk naar waar het wél goed gaat, wees er dankbaar voor, wees je bewust van waar het níet goed gaat en van de negatieve gedachtes die hierdoor (als een soort mantra's) zijn ontstaan, doorbréék die cirkel en overwin je negatieve overtuiging. Maak er positieve mantra's van. Voed je zelf er mee. Dag in, dag uit. Leef het. Weet het. Vertrouw het.

Je nieuwe en positieve intenties zullen uitkomen.

So mote it be, Marielle