stilstaan bij bewegen

Bewegen. Iedereen kan het, iedereen doet het, vanaf het moment dat je op de wereld komt. Bewegen is gezond en hoort bij het leven. Maar wat als je te horen krijgt dat je Multiple Sclerose hebt? Dan kan je beweging stoppen, stukje bij beetje.

Multiple Sclerose, afgekort MS, is een ziekte van het centrale zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg). Veel mensen denken dat MS een spierziekte is. MS kan wel verlamming van spieren tot gevolg hebben, maar het blijft een aandoening van het centrale zenuwstelsel. Multipel betekent veelvuldig en sclerose betekent verharding. MS is een chronische ziekte, dat wil zeggen dat de ziekte niet meer overgaat. MS treft voornamelijk jonge mensen.

Iemand die mij op een bijzondere manier dierbaar is, heeft afgelopen jaar te horen gekregen dat ze MS heeft. Hier ging een lijdensweg van pijn, verdriet, angst, boosheid, frustratie, onderzoeken en kastje-naar-de-muur situaties aan vooraf, voordat MS geconstateerd werd. Ze is nog maar net de 30 gepasseerd en was kerngezond. Moeder van twee kinderen. En nu wordt ze, zacht uitgedrukt, beperkt door deze ziekte. Een ziekte waar nog heel veel onderzoek naar gedaan moet worden.

Daarom besloot ik, na een gevoel van machteloosheid en toch ook boosheid, om mij op te geven als collectant. Dat is het minste wat ik kan doen. De collecte is deze maand, voornamelijk in de week van 22 tot en met 27 november.

Ik wil je dan ook vragen om wat te geven. Hiermee draag je bij aan coaching, voorlichting en financiering van wetenschappelijk onderzoek.

Sta eens stil bij jouw bewegingsvrijheid. Dat kan een dankbaar moment zijn…

Donating blessings, Marielle

doe eens gek op 12-12 om 12:12…

Soms ontstaat er ineens een juweeltje van een idee. Zo ook vorig jaar. In het mooie, optimistische brein van Mienke van Rozen. Zulke ideeën leven voort. En ik bedacht me dat ik dat natuurlijk ook op mijn kruimelpad kan delen! :) Ik hoop dan ook dat je meedoet en het wilt doorvertellen. Het is namelijk echt geweldig leuk om te doen. Of nee, zo kan ik dat niet stellen. IK vind het geweldig leuk om te doen :) Ik hoop jij ook:

12-12/12:12! Het moment waarop jij de mogelijkheid hebt om een onbekend persoon te verrassen met een aardigheidje.

Hoe doe je mee? Op zondag 12 december loop je de wijde wereld in met een kadootje. Dat kan van alles zijn: een zelfgebakken cake, een mooie tekening, een enkele bloem... wees creatief. Dit aardigheidje geef je aan de eerste de beste onbekende die je tegenkomt. Dat kan een straatkrantverkoper zijn, een snelle zakenman, de hangjongere, een hoogbejaarde dame, een moeder met een schare kinderen... iedereen komt in aanmerking.

Als je wilt, kun je er een briefje of kaartje bij doen waarop je in je eigen woorden uitlegt wat 12-12/12:12 is en/of de website www.12121212.nl vermeldt. Op deze site kan iedereen, de gevers en ontvangers, zijn of haar ervaring delen. Geef om precies 12:12 uur je kadootje, en geniet.

Waarom zou je mee willen doen? Gewoon, om een voorbeeld te zijn in de huidige maatschappij. Om de verkilling tegen te gaan. Om plezier te beleven aan het kopen/maken, inpakken en weggeven van een aardigheidje. Om een onbekende te laten ervaren dat menselijkheid nog steeds bestaat. Het is een oefening in lef, in enthousiasme en spontaniteit.

Doe mee en laat de mensen om jou heen weten dat zij ook mee kunnen doen. Er is ook een Twitteraccount @12121212actie dat je kunt volgen.

Dit initiatief is trouwens niet commercieel. Geen enkel belang is ermee gemoeid. Geen TV, geen graaibakken bij de supermarktkassa’s waar je de tweede week van december een kant-en-klaar cadeautje uit kunt kopen. Deze actie is puur 1:1 – menselijk contact. Het kadootje komt van JOU!

Vorig jaar hebben circa 200 mensen meegedaan aan dit initiatief. Hopelijk worden het er dit jaar minstens 2000. Een mooie aanloop voor 2012... want dan zal het een landelijk bekend evenement zijn, waar minimaal 20.000 (of 12.1212!) mensen aan mee zullen doen. Hoe mooi, op 12-12-12 om 12:12 uur :)

Surprising blessings, Marielle

de beer en de wedergeboorte

Vorig jaar november zat ik nog in mijn ‘stal’ op de dam van een boerderij. In prachtig Hoogland-West. Het was een intense tijd. Verdrietig, wanhopig soms, maar ook vol verwachting en mooie, leuke & bijzondere momenten. Er lag een heel nieuw pad voor me open. Dat was ook het moment dat ik dit weblog begon.

En zo, via mijn kruimelpad, kwam ik bijna exact een jaar geleden op het pad van Yokkobears. Na het lezen van al die verhalen en het zien van de foto’s, wist ik ineens heel zeker dat ik zo’n beertje wilde. Ik zag het als een soort wedergeboortebeer. Daar ben je tenslotte nooit te oud voor ;-) Ik schreef Fleur en zij ging voor mij, heel intuïtief, aan de slag. En zo werd in haar bijzondere atelier mijn beertje geboren.

Maar door omstandigheden, zoals verhuizingen en het zoeken naar werk, kwam het er vervolgens niet van het beertje hier heen te laten komen. Tot afgelopen week. En eigenlijk had ik ook geen mooier moment kunnen bedenken. Want de wedergeboorte is in volle gang :)

Misschien denk je nu toch: "een beer? hoe oud ben je ook alweer?",
maar voor mij is ze speciaal. Ze heeft een hart en draagt de herinnering aan een belangrijke fase in mijn leven. En de verwachting. Aan de mooie dingen en mensen die mijn pad nog gaan kruisen. En ooit hoop ik haar door te mogen geven aan een heel speciaal iemand…  Ik vind het een adembenemend (voor)uitzicht :)

Rebirth blessings, Marielle