De aanvang van de herfst voelde deze keer sowieso al groots en verwachtingsvol. Alsof ik opnieuw op een nieuw punt beland ben. Mijn grootste oogst uit het afgelopen jaar bestond uit het inzicht, de kracht én de noodzaak om beter dan ooit tevoren bij mezelf te blijven, naar mijn innerlijke stem te luisteren en in actie te komen. Mijn huidige omstandigheden dagen me daarin ook nog eens enorm uit. Dat móet wel ergens goed voor zijn..
Ik merk dat bij mezelf blijven alleen al een behoorlijk actieve bezigheid is. ‘Blijven’ is ‘bij jezelf’ toch veel minder passief dan dat het woord doet vermoeden. Ik ben heel gevoelig voor de impulsen van buitenaf. Vergelijkbaar met een jonge hond zeg maar ;-) Vandaar dat mijn innerlijke stem zo belangrijk is. En wanneer dat lukt, dat blijven bij- en luisteren naar mezelf, (pas) dan ben ik onderweg en gaat de rest van mijn reis (of sprong) haar natuurlijke zelf.
Dus ik stemde af en luisterde. En besloot mijn natuur een handje te helpen.
Ik ga, naast psychologische astrologie en spirituele ontwikkeling, nog een opleiding volgen. Van een jaar en een dag. In Appelscha (alleen al van die plaatsnaam hou ik). Vandaag was de open dag / kennismaking en ik had er enorm veel zin. Vanochtend heel vroeg stond ik samen met de zon (innerlijk) stralend naast mijn bed.
Vlak voordat ik vertrok dook er naast mijn spiegel een sprinkhaan op. Weer een dankbaar momentje :) Want zegt ‘men’ niet dat wanneer er een sprinkhaan aan jou verschijnt, je op het punt staat een grote sprong voorwaarts te maken. Vooral wanneer je luistert naar je innerlijke stem?.. En dàt naast mijn spiegel! Tjee, wat een symboliek ;-)
Mijn innerlijke stem vroeg halverwege mijn reis naar Appelscha om aandacht. Dus ik luisterde uiteraard goed. Dat gaat me sowieso gemakkelijk af tijdens het autorijden, maar toch.. voor je het weet is ze weg en denk je dat je het je verbeeld hebt. Maar ik was alert vandaag. Dus ik checkte nog maar eens even alle gegevens voor die dag. Toch ineens met een lichtelijk onrustig voorgevoel. Adres: check. Tijd: check. Datum: … 2 oktober.. 2 oktober?? Niks alert.
Ik was vergeten te luisteren naar de stem van de kalender.
Maar ik geloof dat niets voor niets gebeurt, dus deze vergissing zal ongetwijfeld een reden hebben. Al was het alleen maar de tijd en inspiratie die ik hierdoor kreeg om eindelijk weer eens een blog te schrijven :) En Appelscha zit in mijn knapzak.
Hoppy blessings, Marielle
Haha, dat is niet zo leuk, maar goed om te zien dat je het positieve er uithaalt!
BeantwoordenVerwijderenVoordat ik het las, dacht ik al het levert eindelijk weer eens een blog op. Ik heb je gemist Marielle. Fijn om je weer terug te hebben.
BeantwoordenVerwijderenMaar als het een troost is, het overkomt niet alleen jou, dit soort dingen. Alleen wij misten er een vervelende vergadering door, waar blijkbaar zelfs de politie nog aan te pas kwam. Dus dat zal ook wel voor een reden geweest zijn.
Veel plezier met je opleiding(en).
Liefs, Haagje
Hey Marielle, fijn om weer wat van je te lezen. Wat heb je een hoop plannen, mooi om te lezen van de sprinkhaan, als dat geen teken is.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel succes en laat je wat vaker van je horen? x
Jeeej, je bent er weer. Heerlijk jouw schrijfels. En nog herkenbaar ook! Rondom de bevalling kwam er steeds een sprinkhaan bij mij op bezoek, echt waar! ;-)
BeantwoordenVerwijderenDikke knuffels,
Mara.
Ps. En nee, je nu niet schuldig gaan voelen dat we elkaar al zo lang niet meer gesproken hebben, dat komt wel. In gedachten hebben we het ook gezellig :-D xxx
Wat fijn dat je weer schrijft!
BeantwoordenVerwijderenMooi deze nieuwe stap en de symboliek is ook prachtig...succes met je opleiding, liefs Roelien
Hey, wat fijn dat je er weer bent.
BeantwoordenVerwijderenMooi om over die symboliek te lezen en de humor die je gebruikt als het dan toch niet helemaal loopt zoals je verwachtte dat het zou doen! Maar goed, zoals je al schreef; alles heeft een reden!
In ieder geval hoop ik dat je plezier zult hebben in het bloggen, ik heb het in ieder geval wel met het lezen ervan.
Liefs, Natasja
Bij jezelf blijven is inderdaad keihard werken. Voor je het weet ben je jezelf uit het oog verloren!
BeantwoordenVerwijderenOh jee, wat een verhaal :P Fijn om weer iets van je te lezen als heeft een vreemd einde... Ik denk dat de grote sprong voorwaarts mss te maken heeft met het feit dat je je net vergist hebt :P Wie weet welke sprong volgt.
BeantwoordenVerwijderenIk heb nooit kunnen inzien waarom de maan iets poetisch zou moeten zijn,maar bij volle maan moest ik ff aan je denken.Ik zag je graag!Hopende dat het je heel goed gaat,verblijf ik.
BeantwoordenVerwijderenElders.x